اگر با چشمی واقع بینانه به روز روابط عمومی نگاه کنیم  تصویر نیرو و یا کارمندی  را می بینیم که هم باید هوای مدیر و مجموعه را داشته باشد و هم پاسخگوی بیرون و افکار عمومی باشد و این چیزی نیست جز کار مضاعف و خستگی و فشار از همه طرف. در تعریف هایی که می شنویم روابط عمومی را همیشه به عنوان پیشانی و یا تابلوی تمام نمای یک مجموعه می نامند و همیشه از این حوزه انتظاراتی دارند که وظایف و کارکرد روابط عمومی را زیر سوال می برند. زیرا با گذشت زمان و عملکرد روابط عمومی متوجه می شویم که روابط عمومی به جای سخنگوی مجموعه بدل  به فرمانبردار صرف مجموعه شده انقدر که به آن دستور می دهند که چه بگوید و چه نگوید.

به گزارش پایگاه خبری صبح دریانیوز ، از سوی دیگر نگاه کاملا سطحی به این حوزه و عملکرد آن باعث شده که این شغل پر دردسر تبدیل به شغلی شود که فقط وظیفه آن نصب بنر و یا عکاسی از چند مراسم آن ارگان و یا مجموعه باشد در صورتی که اگر یک مجموعه را در نظر بگیریم تنها حوزه ای که ۲۴ ساعت باید به صورت آماده باش حاضر باشد و تا زمانی که کارش تمام نشده حق استراحت ندارد حوزه روابط عمومی است. حوزه ای که بر خلاف آنچه تصور می شود تمامی عملکردش در دید و چشم همگان است و کوچکترین خطایی از آن محرز و مشخص می شود و در نهایت مورد بازخواست قرار می گیرد.

متاسفانه حوزه روابط عمومی و این شغل در ایران به صورت تخصصی مورد استفاده قرار نمی گیرد و جایگاه و اهمیتی که برای آن قائل هستند بسیار پایین و سطحی است در صورتی که اگر به کمپانی ها و شرکت های بزرگ جهان نگاهی بیندازیم متوجه می شویم یکی از حساس ترین رده های شغلی در هر مجموعه شغل روابط عمومی است زیرا جایگاهی است که معرف و آینه تمام نمای عملکرد آن مجموعه است.

در پایان آنچه امروز از حوزه روابط عمومی می بینیم نه آن واقعیتی است که وجود دارد و نه آن تعریف تخصصی است که از آن انتظار میر ود.حوزه ای پُر دردسر و پُر فشار اما همیشه مظلوم.

آرتا دخت زاهدی، مدیر روابط عمومی شرکت شهرک های صنعتی هرمزگان